Stawianie baniek nie jest łatwe. Każdy z nas słyszał o ich skuteczności, w rodzinach często mamy przypadki, że bańki pomogły kiedy zdawało się, że nic nie będzie działać.
Przeważnie sięgamy po bańki, kiedy antybiotyki nie zawodzą, a my czujemy się coraz gorzej i gorzej.
To, co często powstrzymuje nas przed postawieniem baniek to zwyczajny brak wiedzy. Jest on spowodowany tym, że nasze babcie wiedziały gdzie i jak postawić bańki, zaś nasze mamy rzadko sięgały po to rozwiązanie ponieważ w modzie były proszki na przeziębienie i różne inne specyfiki.
Większość z nas nie tyle nie wie jak postawić bańki, co obawia się problemów jakie można przysporzyć bliskim. Mało kto wie, jakie są środki ostrożności które powinniśmy zachować podczas terapii bańkami, w których miejscach powinny się pojawić bańki i jak długo powinny być trzymane. Co więcej, nie wiele osób wie jak przygotować organizm do postawienia baniek, co sprawia, że pomimo iż je mamy w domu, nie używamy ich. Ponieważ informacje uzyskane z ulotek czy zasłyszane od kogoś są zbyt zdawkowe aby ryzykować.
Równie szkodliwa jest współczesna mentalność – nie mamy czasu czekać na rezultaty; oczekujemy ich tuż po postawieniu baniek, zupełnie jakbyśmy brali paracetamol. Nasz organizm nie funkcjonuje przeciw naturze, lecz wraz z nią; wszystko w nim odbywa się stopniowo, dlatego w wielu przypadkach należy powtórzyć stawianie baniek, aby uzyskać odpowiedni efekt.
- Niezachowanie środków ostrożności, przeciwwskazań i zasad bezpieczeństwa zabiegu.
Przede wszystkim baniek nie stawiamy, gdy występują:
– nowotwory;
– wysoka gorączka (powyżej 38 stopni);
– zaburzeniach układu krwiotwórczego (hemofilia, silna anemia);
– obfita miesiączka;
– znaczna kruchość naczyń krwionośnych;
– gruźlica;
– otwarte zmiany skórne.
Nie stawia się baniek bezpośrednio na kościach – łopatkach, kręgosłupie, obojczykach (szczególnie u dzieci i szczupłych osób). Wybiera się miejsca dobrze umięśnione, z podściółką tłuszczową.
2. Zbyt długie lub zbyt krótkie trzymanie palnika/zapalonego wacika w środku bańki (zbyt duża ilość wyciągniętego powietrza lub zbyt mała ilość powietrza wciągniętego do baniek bezogniowych).
3. Kąpiel i wychodzenie na dwór przed upływem 12–14 godzin po postawieniu baniek (w przypadku zapalenia płuc – poniżej 3 dób).
4. Nieodpowiednie nawodnienie organizmu przed zabiegiem stawiania baniek i po nim. Niedobór wody w organizmie w trakcie kuracji może doprowadzić do tak zwanych suchot, a te z kolei mogą drastycznie podwyższyć temperaturę ciała.
5. Nieodpowiednia liczba baniek i niedostosowanie długości zabiegu do wieku.
